Zasady bezpieczeństwa przy korzystaniu z hal namiotowych
Normą europejską regulującą zasady bezpieczeństwa przy użytkowaniu hal namiotowych jest PN-EN 13782 z kwietnia 2007 roku - Obiekty tymczasowe, Namioty, Bezpieczeństwo. Określa ona wymagania, których trzeba bezwzględnie przestrzegać już na etapie projektu, później zaś produkcji i montażu, a także końcowego sprawdzania wszelkich namiotów, w których powierzchnia podłogi wynosi więcej niż 50m².
Norma ta obejmuje wszystkie rodzaje krytych obiektów tymczasowych - podlegają jej więc np. zarówno hale namiotowe - w tym całoroczne - jak i stawiane długoterminowo kompleksowe hale magazynowe.
Strefy śniegowe i wiatrowe jako wyznacznik bezpieczeństwa konstrukcji hal namiotowych
W przypadku namiotów całorocznych, użytkowanych również w okresie zimowym, konieczne jest zapewnienie im odporności na obciążenia związane z gromadzącym się na zadaszeniu śniegiem. Ze względu na lekką konstrukcję, jaką charakteryzują się hale namiotowe, należy projektować je tak, by zredukować obciążenie śniegu na dachu.
Poniżej wymieniamy 5 stref obciążenia gruntu śniegiem na terenie Polski:
strefa I – 70 kg/m²;
strefa II – 90 kg/m²;
strefa III – 120 kg/m²;
strefa IV – 160 kg/m²;
strefa V – powyżej 160 kg/m².
Punkt 6.4.3.3 omawianej normy europejskiej zezwala na obciążenie namiotów śniegiem do 20kg/m² - czyli warstwą śniegu o grubości ok. 8cm. Warunkiem bezwzględnym jest tu zapewnienie stałej możliwości usunięcia śniegu nagromadzonego na zadaszeniu. W praktyce oznacza to, że zadaszenie musi być regularnie oczyszczane ze śniegu - np. przez specjalnie zatrudnionych do tego pracowników. Warto jednak zadbać o to już na etapie konstrukcji i postarać się o odpowiednio strome nachylenie dachu, dzięki któremu śnieg będzie samoczynnie zsuwał się na podłoże.
Drugim czynnikiem ważnym przy stawianiu hali namiotowej są strefy wiatrowe. W Polsce rozróżniamy ich trzy. Są to:
I strefa wiatrowa
W obrębie tej strefy rozróżnia się prędkości:
– 22 m/s (ok. 79 km/h) dla terenów poniżej 300 m n.p.m.
– 25m/s (90km/h) dla terenów położonych poniżej 500 m n.p.m.
II strefa wiatrowa
– 26 m/s (ok. 94 km/h)
III strefa wiatrowa
– 22 m/s dla terenów położonych poniżej 300 m n.p.m.
– 30 m/s (108 km/h) dla terenów położonych poniżej 950 m n.p.m.
Generują one tzw. obciążenia charakterystyczne, które określają wartość obciążenia danej hali przez wiatr. Jeżeli planujemy postawienie hali sezonowej, musimy zadbać o uwzględnienie tego obciążenia. Hale całoroczne wymagają obliczenia zarówno obciążeń od wiatru, jak i od śniegu.